به گزارش روابط عمومی مرکز قلب وعروق  شهید رجایی، بیماری پس از صد روز به زندگی بازگشت.

در تاریخ 93/10/5 در اتاق عمل بیمارستان قلب وعروق شهید رجایی خانم 63 ساله ای تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفت که در طی صد روز مراقبت مستمر بتدریج از شرایط بیهوشی به هوشیاری کامل رسید.


در همین رابطه مصاحبه ای با سرکار خانم معتمد خواه سرپرستار بخش CCUB انجام شد .

قدیری: خانم معتمد خواه ضمن تشکر از شما و پرسنل محترمتان در رابطه با شرایط این بیمار توضیحاتی بفرمایید؟

خانم معتمد خواه: با سلام و تشکر از شما که شرایط بیماران خاص را درمی یابید.

بیمار خانم زهرا بهزادی فر که تحت عمل جراحی CABG و ترمیم دریچه میترال قرار گرفت و در بخش های CCUF, ICUB وPOSTB بستری شد، نهایتاً به بخش CCUB  منتقل شد و 80 روز در این بخش بستری بود. در طی این مدت تحت مداوا و مراقبت پرستاری مستمر قرار گرفت.

قدیری:آیا زمانی پیش می آمد که کادر درمان از بیمار قطع امید کنند؟

خانم معتمد خواه:بله، یکی دوبار شرایط بیمار به گونه ای بود که کادر درمان امیدی به بهبودی او نداشتند؛ ولی با این وجود دست از تلاش برنمی داشتند و همواره با وجدان کاری به ادامه درمان و مراقبت از بیمار می پرداختند.

قدیری : بیمار از نظر روحی و عاطفی در زمان ترخیص  چگونه بود؟

خانم معتمد خواه: بیمارخانم بهزادی فر در اواخر زمان بستری، امیدواری خیلی زیادی به  بهبودی داشتند و به همین دلیل همکاری بسیار خوبی  با پرستاران در رابطه با درمانشان داشتند وبه جرات می توانم بگویم  که  در روزهای آخر بستری که نسبتا حال بهتری داشتند، همه پرستاران را به اسم می شناختند. همچنین همسر ایشان که در طی این صد روز همواره در کنار بیمار بودند، در تقویت روحیه شان نقش موثری داشتند و همواره به بیمار دلداری می دادند  و از پرستاران نیز قدردانی و تشکر می کردند.

قدیری: وقتی بیماری با این شرایط ترخیص می شود، پرسنل بخش چه احساسی دارند؟

خانم معتمد خواه: وقتی بعد از 80 روز زحمت شبانه روزی، حاصل تلاششان را اینگونه می بینند، بسیار خوشحال می شوند و با دیدن لبخند وتشکر بیمار، خستگی بی خوابی ها و زحماتی که برای بیمار کشیده اند را فراموش می کنند.

قدیری:آیا برخورد و رفتار شما با بیمارانی که هوشیاری دارند و بیمارانی که در کما هستند یا از هوشیاری کمتری برخوردار هستند، متفاوت است؟

خانم معتمد خواه: اصول کلی کار، دادن داروها، گاواژکردن ومراقبت های پرستاری به صورت روتین برای همه بیماران انجام می شود، لیکن بیمارانی که هوشیاری کمتری دارند، چون از نظر جسمی و احساسی نیاز بیشتری به پرستاران دارند، مراقبت از آن ها با صرف وقت و دقت و حوصله بیشتر انجام می شود. گاه آنها با چشم  امید، رفت وآمد پرستاران به اتاق خود را دنبال می کنند و با نگاه های عمیق خود از پرسنل تشکر می کنند. روند طولانی بهبودی چنین بیماران بد حالی و نگاه منتظر وملتمسانه شان دل هر انسانی را به درد می آورد و نیروی دوباره ای برای تلاش در جهت مراقبت هرچه بهتر از آنان به پرستاران می دهد.در پایان از تمامی پرسنل محترم بخش که با دلسوزی برای این بیمار و بیماران مشابه زحمت می کشند کمال تقدیر وتشکر را دارم.


متن نامه تقدیر وتشکر همسر بیمار خطاب به مدیر محترم پرستاری سرکار خانم نخعی به شرح ذیل می باشد:

گزارشگر: قدیری
عکس: جعفری