آقای صفری متولد چه سالی هستید و نقاشی را از چه سنی شروع کرده اید؟
متولد 1331 هستم ونقاشی را از شش سالگی شروع کردم درست قبل از اینکه به مدرسه بروم . مشوق اصلی من برای نقاشی پدرم بود ایشان نقاشی را خیلی دوست داشت .یک روز نقاشی کودکانه ای کشیدم و به پدرم نشان دادم او که خیلی خوشش آمده بود مرا تشویق کرد و برایم آبرنگ خرید ،اولین نقاشی من با آن آبرنگ یک توت فرنگی قرمز بود.
بعد نقاشی را در مدرسه ادامه دادم معلم نقاشی من آقای غلامرضا رقیبی بو دکه خودش مولف کتاب های نقاشی بود .درآن مقطع سیاه قلم کار می کردم .
مرحله بعدی زمانی بود که من به دبیرستان رفتم و همچنان آقای رقیبی دبیر نقاشی من بود .ما با هم خیلی طرح ها ونقاشی ها می کشیدم در آن روزها بوم نبود و ما باید خودمان بوم درست میکردیم ،من به اتفاق معلمم کرباس می خریدیم وطی مراحلی آن را به بوم تبدیل میکردیم وبا رنگ روغن روی آن نقاشی می کردیم .
کاریکاتور را از سال 1354 شروع کردم البته این کار ذوق خاصی می خواهد ابتدا فقط برای سر به سر گذاشتن با بچه ها بود وبعد کم کم بصورت حرفه ای یاد گرفتم مدتی با روزنامه های متفاوت بصورت مهمان کار کردم و چند کار هم برا ی مجله گل آقا فرستاده ام .
سال 1358 با آقای نصرت اله شیرازی آشنا شدم و کار مینیاتور را با ایشان شروع کردم و بعد مشغول به ساخت مینیاتور معرق شدم و کارهایمان را البته به صورت شریکی به صنایع دستی می فروختیم، کارهایمان بااستقبال زیادی از طرف سازمان صنایع دستی روبرو شد که باعث دلگرمی و اشتیاق هر چه بیشتر ما برای کار شد .

آقای صفری تا به حال چند نمایشگاه برگزار کرده اید ؟
یک نمایشگاه اشتراکی با خانم امین در خیابان آفریقا داشتیم و چند نمایشگاه هم
در خیابان شیراز شمالی و یک نمایشگاه مینیاتور و رنگ روغن هم در شهرک غرب داشتم و الان هم که با نمایشگاه مینیاتور در سالن آمفی تئاتر بیمارستان درخدمت همکاران عزیز هستم و اگر همکاران علاقه داشته باشند برای کلاس های نقاشی اعم از مینیاتور و کاریکاتورو رنگ روغن در خدمت هستم.

آقای صفری آیا افراد خانواده شما هم علاقه به نقاشی دارند ؟
بله پسر بزرگم علی علاقه زیادی به نقاشی دارد و همه کارهایی که من در زمینه نقاشی انجام میدهم اعم از مینیاتور وکاریکاتور، او هم تبحر دارد و تابلوهایی زیادی هم کشیده است .علی طراحی صنعتی خوانده و الان در نیوزلند طراحی ماشین می خواند ،ایشان در زمینه طراحی قوی است و ایربراش کار می کند.
ولی پسر دومم که مهندس کشاورزی می باشد علاقه زیادی به نقاشی ندارد.
و خانمم که پرسنل همین بیمارستان می باشد(خانم عربشاهی)مشوق اصلی بنده بود.

گزارشگر :معصومه قدیری
عکس :معصومه قدیری